Zazwyczaj w buforze występuje niska impedancja wejściowa i wysoka impedancja wyjściowa. Impedancja obwodu wejściowego jest obliczana z impedancji wejściowej op-ampa wysterowującego obciążenie. Impedancja wyjściowa jest nieskończona, a odpowiedź wyjścia jest natychmiastowa. Bufory te znajdują zastosowanie w wielu aplikacjach elektroniki cyfrowej.
Bufor trójstanowy, lub bufor active-high, jest rodzajem obwodu buforowego, który dzieli magistralę danych na dwie pojemności magistrali. Wyjście bufora jest sygnałem nieodwracającym, co pozwala mu na przepuszczanie tylko danych, gdy zastosowany jest sygnał zezwalający. Obwody te mogą być równoległe lub szeregowe. W większości zastosowań preferowana jest ta druga opcja. Istnieją dwa rodzaje buforów trójstanowych: pierwszy z nich to układ jedno-wejściowy, a drugi to układ dwukierunkowy. W odróżnieniu od pierwszego, ten drugi ma dwa wyjścia, wysokie i niskie, które oba są kontrolowane przez sygnał sterujący Active-HIGH.
Ogólnie, funkcją mocy bufora jest liczba buforów, przy czym maksymalna liczba buforów wymaganych dla danej technologii jest dana. Możliwe jest włączenie falownika do funkcji mocy bufora. Możliwe jest również włączenie do modelu opóźnienia bramki sygnału (signal slew). Przesunięcie sygnału jest funkcją liczby buforów, ale nie uwzględnia opóźnienia sterownika.
Bufor ze statycznym przesunięciem napięcia to bufor, który ma inny poziom napięcia po każdej stronie. Jest to przydatne do oddzielenia master od slave. Typowo, master pulldown FET jest włączony po stronie A urządzenia. Strona B jest podłączona do niskonapięciowej diody Zenera. Niskonapięciowa dioda Zenera przewodzi prąd, gdy napięcie wsteczne przekracza jej własne napięcie. Bufor może mieć statyczne przesunięcie napięcia również po stronie B, ale obie strony nigdy nie mogą być połączone razem.
Jeśli na wyjściu bufora nie ma stanu wysokiego, jest on odłączony od reszty obwodu. Układ działa jak bramka idempotentna. Pierwsza bramka NOT jest układem odwracającym sygnał wejściowy. Druga bramka NOT przywraca sygnał wejściowy do pierwotnego poziomu.
Bufor jest zwykle umieszczany w połowie odległości między źródłem a radiatorem. Pozwala to na redystrybucję całkowitego obciążenia pojemnościowego pomiędzy dwiema magistralami. Alternatywnie, bufor może być umieszczony na tym samym przewodzie co źródło, choć nie jest to zalecane. Jeśli impedancja wejściowa bufora jest wysoka, op-amp nie obciąża źródła. Dzięki temu układ doskonale nadaje się do wysterowania obciążenia jako nieskończonego źródła.
Użycie bufora może również obniżyć maksymalny czas narastania sygnału. Dzieje się tak dlatego, że bufor izoluje obwody od szyny danych. Bufory mogą być stosowane w celu zmniejszenia przesłuchów i zakłóceń elektromagnetycznych. Mogą również zmniejszyć pobór mocy w źródle.
Podobne tematy